Van Ibu Rumah Tangga naar Ingenieur
Door: Inoek
27 Juli 2013 | Indonesië, Batavia
En toen waren er opeens alweer twee maanden voorbij. Na mijn laatste verslag zijn we in Nederland geweest: Mark een week, ik een ruime twee weken. Ik moest 'helaas' eerder terug voor de organisatie van het vrijgezellenfeest van Bente. En wat waren dat een superfijne twee weken! Mark en ik hebben ons volledige spaargeld overgedragen aan de Nederlandse Spoorwegen en andere OV bedrijven om het hele land door te reizen en iedereen te zien. Daarbij was het ook nog eens heerlijk weer, waardoor iedereen in de vakantiestemming was. De fantastische bruiloft van Bart en Bente was voor ons de laatste avond in Nederland en een heel mooie afsluiter. Hoe moeilijk was het daarom om hierna het vliegtuig in te stappen.. We landden op maandagavond en op dinsdagochtend vertrok ik om te beginnen aan mijn nieuwe baan bij Royal Haskoning DHV. Best gek, want inmiddels had ik ongeveer drie maanden niet gewerkt. Nu bouw ik warenhuizen voor verfproducenten, kantoren, schrijf ik aanbestedingen uit en ben ik wekelijks te zien op de bouwplaats. Klinkt best gaaf, maar is eerlijk gezegd wel even wennen, aangezien het veel technischer is dan ik gewend ben en ik mijn creatieve ei nog niet helemaal kwijt kan. Gelukkig begin ik mijn draai langzaam te vinden.
Het grappige is, dat als je opeens weer werkt, je drie dingen merkt: 1) de tijd gaat veel sneller 2) je maakt veel minder mee (wat de moeite is om over te schrijven althans) en 3) je hebt veel minder tijd om - noem eens wat - een blog te schrijven. Gelukkig passen die laatste twee punten goed bij elkaar.
Kortom, de laatste twee maanden hebben Mark en ik allebei hard gewerkt. Mark zit momenteel weer op een project in het buitenland, nu Singapore, waardoor we elkaar alleen in het weekend zien. Daar werkt hij (gek genoeg) met bijna alleen maar Duitsers, dus het tempo ligt hoog. Het weekend vullen we met relaxen bij het zwembad, nieuwe plekken in de stad ontdekken, koffie drinken en etentjes met leuke mensen. En een paar weken geleden ons weekendje naar Lombok! Dit dreigde nog even niet door te gaan, omdat we op het vliegveld aankwamen en te horen kregen dat wegens een technisch mankement er een ander toestel ingezet moest worden, waar alle passagiers in zouden passen behalve een van ons twee. We moesten maar hopen dat er iemand van de business class die al laat was niet zou komen opdagen en anders zouden we pas de ochtend erna kunnen vliegen. Of we even rustig in de lounge wilden wachten. WAAAAT?? We hebben vervolgens zoveel mogelijk stampij gemaakt. Een Indonesische collega van Mark heeft zelfs met het grondpersoneel aan de telefoon gehangen (opeens sprak namelijk niemand meer Engels daar op de luchthaven.. Heel raar..). Maar uiteindelijk mochten we aan boord met een fixe vertraging van 1,5 uur. Hoera! Het was een heerlijk weekend.
Ook zijn we nog met mijn collega's naar een mooie dansvoorstelling geweest, Ariah, ter ere van de verjaardag van Jakarta. Het was een soort musical met een live orkest aan de voet van de Monas. Er was speciaal een bijzonder podium gebouwd en tijdens de voorstelling werden er allemaal beelden op dit podium en op de Monas geprojecteerd, heel bijzonder! Ook hebben we hier gouverneur Jokowi gezien. Dat is de gouverneur van de stad die als een soort popster wordt behandeld (er draait nu ook een film over hem in de bios). Hij is namelijk van heel arme afkomst en is opgeklommen tot wat hij nu is en is de eerste die de corruptie in Indonesie serieus aan de kaak stelt. Zo heeft hij bijvoorbeeld de bouw van de fly-over bij ons voor de deur stil gelegd i.v.m. corruptie. Allemaal wel leuk en aardig, maar daarom sta ik nu elke dag in de file :). Nee hoor, ik ben ook fan.
Over file gesproken: het van en naar werk komen valt me tot nu toe best mee (even afkloppen!). 's Ochtends ben ik er al in een half uur door een geniale fly-over op een andere plek in de stad en door het laatste stukje te lopen (zie foto) en 's avonds kost het me gemiddeld 5 kwartier om thuis te komen. Al heb ik ook al een paar keer de twee uur aangetikt. Lang leve de e-reader van Mark! Ik lees meer dan ooit. En ja, dames en heren, ik zorg altijd dat ik iets te eten bij me heb. Het blijft wel echt een giller dat we dichtbij Mark's werk zijn gaan wonen en dat hij nu de hele tijd in het buitenland zit..
Tot snel!!
Inoek & Mark
Het grappige is, dat als je opeens weer werkt, je drie dingen merkt: 1) de tijd gaat veel sneller 2) je maakt veel minder mee (wat de moeite is om over te schrijven althans) en 3) je hebt veel minder tijd om - noem eens wat - een blog te schrijven. Gelukkig passen die laatste twee punten goed bij elkaar.
Kortom, de laatste twee maanden hebben Mark en ik allebei hard gewerkt. Mark zit momenteel weer op een project in het buitenland, nu Singapore, waardoor we elkaar alleen in het weekend zien. Daar werkt hij (gek genoeg) met bijna alleen maar Duitsers, dus het tempo ligt hoog. Het weekend vullen we met relaxen bij het zwembad, nieuwe plekken in de stad ontdekken, koffie drinken en etentjes met leuke mensen. En een paar weken geleden ons weekendje naar Lombok! Dit dreigde nog even niet door te gaan, omdat we op het vliegveld aankwamen en te horen kregen dat wegens een technisch mankement er een ander toestel ingezet moest worden, waar alle passagiers in zouden passen behalve een van ons twee. We moesten maar hopen dat er iemand van de business class die al laat was niet zou komen opdagen en anders zouden we pas de ochtend erna kunnen vliegen. Of we even rustig in de lounge wilden wachten. WAAAAT?? We hebben vervolgens zoveel mogelijk stampij gemaakt. Een Indonesische collega van Mark heeft zelfs met het grondpersoneel aan de telefoon gehangen (opeens sprak namelijk niemand meer Engels daar op de luchthaven.. Heel raar..). Maar uiteindelijk mochten we aan boord met een fixe vertraging van 1,5 uur. Hoera! Het was een heerlijk weekend.
Ook zijn we nog met mijn collega's naar een mooie dansvoorstelling geweest, Ariah, ter ere van de verjaardag van Jakarta. Het was een soort musical met een live orkest aan de voet van de Monas. Er was speciaal een bijzonder podium gebouwd en tijdens de voorstelling werden er allemaal beelden op dit podium en op de Monas geprojecteerd, heel bijzonder! Ook hebben we hier gouverneur Jokowi gezien. Dat is de gouverneur van de stad die als een soort popster wordt behandeld (er draait nu ook een film over hem in de bios). Hij is namelijk van heel arme afkomst en is opgeklommen tot wat hij nu is en is de eerste die de corruptie in Indonesie serieus aan de kaak stelt. Zo heeft hij bijvoorbeeld de bouw van de fly-over bij ons voor de deur stil gelegd i.v.m. corruptie. Allemaal wel leuk en aardig, maar daarom sta ik nu elke dag in de file :). Nee hoor, ik ben ook fan.
Over file gesproken: het van en naar werk komen valt me tot nu toe best mee (even afkloppen!). 's Ochtends ben ik er al in een half uur door een geniale fly-over op een andere plek in de stad en door het laatste stukje te lopen (zie foto) en 's avonds kost het me gemiddeld 5 kwartier om thuis te komen. Al heb ik ook al een paar keer de twee uur aangetikt. Lang leve de e-reader van Mark! Ik lees meer dan ooit. En ja, dames en heren, ik zorg altijd dat ik iets te eten bij me heb. Het blijft wel echt een giller dat we dichtbij Mark's werk zijn gaan wonen en dat hij nu de hele tijd in het buitenland zit..
Tot snel!!
Inoek & Mark
-
27 Juli 2013 - 13:38
Bente:
Fijn om weer iets van jullie te lezen en te zien! X -
27 Juli 2013 - 14:33
Henk Van Kasteel:
lieve Inoek en Mark
Geweldig om al jullie wederwaardigheden zo mee te kunnen beleven
jullie zijn samen een stel actievelingen zeg!
interressant om ook over jullie werk wat te vernemen!
alle goeds en veel succes ,lieve gr. Oop -
27 Juli 2013 - 14:43
Roos:
Ja, echt leuk om weer wat te lezen, we hadden het er toevallig donderdag over: wanneer komt er weer een blog uit Indonesie? Mooie foto's ook! Liefs! -
27 Juli 2013 - 18:16
Cecile:
Ha Inoek en Mark,
ik hoopte al dat er weer een stukje van jullie zou komen! Heel leuk om te lezen, zelfs het deel over werk is nog best interessant ;-). Inoek, heel veel succes met het wennen bij Haskoning, en hopelijk krijgt Mark snel een opdracht in Jakarta.
x Cecile -
27 Juli 2013 - 22:07
Margreet:
Leuk om weer van jullie te horen! Leuke foto's, ik zie dat je makkelijk met zn 4en op de scooter kan en gezien de temperatuur hier ruilen we de auto maar in :) Groetjes en liefs van family Kleinjan -
27 Juli 2013 - 23:04
Suus:
Hallo Inoek & Mark,
Bedankt voor jullie blog Fijn dat jullie in het buitenland en ook weer buiten het land aan het werk zijn; anders (ont)went het zo; een weekend met elkaar blijft dan toch leuk! Maar dan maken jullie er toch wel weer iets bijzonders van: zoals Lombok; uiteindelijk toch weer met z'n 2-jes!!!
Suk6 met jullie intensieve werkzaamheden en geniet van elkaar en jullie weekenden!
Liefs en groeten van (t) Suus xxx -
28 Juli 2013 - 18:52
Marianne Van Kasteel:
Lieve Mark en Inoek,
Leuk jullie blog te lezen. Ondanks onze regelmatige Skype-sessies toch weer nieuwe dingen gehoord!
Succes weer komende week en tot Skypes.
Liefs,
MM -
30 Juli 2013 - 16:21
Sarah:
Hey Mark en Inoek,
Echt leuk geschreven weer. Stoer hoor, hoe jullie het daar doen. Veel succes met jullie werk en geniet maar lekker van de weekenden! Ik duim voor zo weinig mogelijk vertragingen ;)
kus Sarah
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
